آهنگی به سبک دیس لاو از محمددسیسه و امیرسام...به نام از وقتی رفتی..

این آهنگ پاسخی به رفتن دوست دختر امیرسام و شکست عشقی خوردن امیر بود...

امیدوارم به گوش اون دختر عوضی برسه... و امیدوارم شما هم خوشتون بیاد...

                 (     لینک دانلود با کیفیت 128        )

www.uplooder.net/cgi-bin/dl.cgi              

میگفتی گذشته ها گذشته!

.

نیستی ببینی

.

من هنوز غرق گذشته ای هستم که نمیگذرد...

نفس میکشم تا به جای مرده ها خاکم نکنند!

این گونه است حال من...

دیگر چیزی نپرس!

دیگر نمیخواهم به خیال کسی بروم...

آنقدر خوش قدم هستم

که هر بار

کسی جایم را میگیرد...

تو زیر همه چیز زدی

و من

فقط

زیر گریه...

بی خیال است...

.

خیلی بیخیال...

.

همان کسی که تمام خیال من است...

حواست کجاست ای چشم ؟ ؟ ؟

خوابی یا کور ؟ ! !

حماقت های خودم که هیچ !

خیانت های او را هم نمی بینی ؟ ؟

هیچ قطاری از این اتاق نمیگذرد . . . !

من اینجا نشسته ام . . .

و با همین سیگار

قطار می آفرینم . . .

نمی شنوی ؟ !

سرم دارد سوت میکشد ! ! !

همین مسیر را مستقیم بروی میرسی به دو راهی

یک راه به من ختم میشود

آن دیگری به ختم من...

هرچه داشتم رو کردم

اما تو

اسیر نشدی

سیر شدی...

سیگار درس خوبی به من داد!

که پای کسی بسوز که نفسشو واست خرج کنه!!!

مـــات شــدم از رفـتنت !!

من تو را بیشتر از غرورم دوست داشتم و تو ؛ غرورت

را بیشتر از من ، حالا اما …. بگذریم نه چیزی از غرور

تو مانده نه از دوست داشتن من ... !!!

دلم برای یه نفر تنگ شده

                     ღ میدونم اونم دلش برام تنگه,اما..

ღاما یه مانعی هست اینجا!!!....

......

..........

..............

...................

...........................

....................................

...............................................

............................................................

............................................................................

......................................................................................

....................................................................................................

................................................................................................................

.................................................................................................................غرور

..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ღღღღღღღღღღღღღღღღღღღ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!..

آن ستاره کم نور دور افتاده که چون شمعی آهسته آهسته از درخشندگی و روشنایی اش کاسته می شود ستاره عمر من است ستاره ایست که مدتها دل و دیده ام را روشن ساخت تا تو را ببینم و به عشق و وفای تو دل خوشدارم...ولی افسوس که آن ستاره, زحمت بیهوده کشید چون تو هرگز به بالین دل رنجور من نیامدی تا چون غمام بگویم...

چشمانش پر از اشک بود به من نگاه کردو گفت مرا دوست داری؟
به چشمانش خیره شدم، قطره های اشک را از چشمانش زدودم و خداحافظی کردم، روزی دیگر که او را دیدم، آنقدر خوشحال شد که خود را در آغوش من انداخت و سرش را روی سینه ام گذاشت و گفت اگر مرا دوست داری امروز بگو…! ماه ها گذشت و در بستر بیماری افتاده بود، به دیدارش رفتم و کنارش نشستم و او را نگاه کردم و گفت بگو دوستم داری…!
می ترسم دیگر هیچگاه این کلمه را از دهانت نشنوم، ولی هیچ حرفی نزدم به غیر از خداحافظی…!
وقتی بار دیگر به سراغش رفتم روی صورتش پارچه سفیدی بود، وحشت زده و حیران پارچه را کنار زدم، تازه فهمیدم چقدر دوستش داشتم…

اینك دلم
در جستجوی توست
دستانم در پی دستان مهربانت
لبانم مست و تشنه ی نفسهایت
و چشمانم
درگیر هماغوشی رویای توست...
آه؛
هوایت هوایی ترم كرده...!

پشت پلكان بی ثباتم
خوابهای ستیزه جو
محو كرده اند....
سایه های روشن حضورتو را!
اما خیالی نیست...
خواب ،
این خواب همیشه پیروز اگر در نگاهم بنشیند،
باز هم تو را...
روبرویم خواهم نشاند.
عطر بودنت را در ریه هایم جاری خواهم ساخت...
و میان آغوشت ...

آبی ترین آسمان خدا خواهم ماند... .

بـغـضـهــــایـم را بـه آســـمــــان سـپــــرده ام ...

خــــــدا بــه خــیـر کـــنـــد ؛

بـــــــــــاران امــــشــــــب را !!!

خسته ام از تظاهر به ایستادگی

از پنهان کردن زخم هایم

زور که نیست !

دیگر نمیتوانم بی دلیل بخندم و

با لبخندی مسخره وانمود کنم همه چیز رو به راه است....!
...

گاهی آدم میماند بین بودن یا نبودن به رفتن که فکر میکنی

اتفاقی می افتد که منصرف می شوی میخواهی بمانی

رفتاری میبینی که انگار باید بروی این بلاتکلیفی

خودش کلی جهنم است..

مترسک ناز می کند

کلاغ ها فریاد می زنند

و من سکوت می کنم . . .

مزرعه ی زندگی من است

خشک و بی نشان

دنیا ۲ روز است

یک روز با تو و یک روز بر علیه تو

روزی که با توست مغرور مباش 

روزی که علیه توست صبور باش

هر آن که یار خواهد یار بسیار

                         ولیکن فرق دارد یار با یار

                                          دل من سایه لطف تو میخواست

                                                                     وگر نه سایه ی دیوار بسیار

                                        از دوریت ای یار دلم تاب ندارم

                شبها ز غم هجر تو من خواب ندارم

                                        گریان شدم از دوریت ای دلبر زیبا

                                                                آنقدر که در چشم دگر آب ندارم

از چه داغ دلم در تب و تاب است امشب؟

                            جگرم از عم و اندوه کباب است امشب

                                                لحظاتم همه رویا و سراب است امشب

                                                                  چشمم از بی کسی و درد پر آب است امشب

به من می گفت: انقدر دوستت دارم که اگر بگویی بمیر، میمیرم... باورم

نمی شد... فقط یک امتحان ساده به او گفتم بمیر... سال هاست در

تنهایی پژمرده ام... کاش امتحانش نمی کردم...

یکی را دوست دارم همان کسی که شب و روز به یادش هستم و لحظات سرد

زندگیم را با گرمای عشق او میگذرانم !

یکی را دوست دارم ، بیشتر از هر کسی ، همان کسی که مرا اسیر قلبش کرد !

یکی را دوست دارم ، که میدانم او دیگر برایم یکی نیست ، او برایم یک دنیاست !

یکی را برای همیشه دوست دارم ، کسی که از دوری و دلتنگی اش پریشانم

تا کجای قصه ها باید ز دلتنگی نوشت

تا به کی بازیچه بودن در گذار سر نوشت

تا به کی با ضربه های درد باید رام شد

یا فقط با گریه های بیقرار آرام شد

بهر دیدار محبت تا به کی در انتظار

خسته ام از زندگی با قصه های بیشمار

دلم می خواست یکی رو داشتم ،

بعضی وقتا که مردم خستم می کردن ،

میومد کنارمو دستاش رو می گذاشت دو طرف ِ صورتم

زُل می زد تو چشام ، می گفت

“ببین ! تو من رو داری!!“

در سکوت دادگاه سرنوشت

عشق بر ما حکم سنگینی نوشت

گفته شد دلداده ها از هم جدا

وای بر این حکم و قانون زشت

رفت.... 

بی آنکه مرا به خدا بسپارد....

نمیدانم، خدا را فراموش کرد یا مرا ؟؟؟؟؟

این که مدام به سینه ات می کوبد، قلب نیست
ماهی کوچکی است ک دارد نهنگ می شود
ماهی کوچکی که طعم تنگ آزارش می دهد
و بوی دریا هوایی اش کرده است
قلب ها همه نهنگانند در اشتیاق اقیانوس
اما کیست که باور کند در سینه اش نهنگی می تپد؟!
آدم ها، ماهی ها را در تنگ دوست دارند و قلب ها را در سینه.
اما ماهی وقتی در دریا شناور شد ماهی است
و قلب وقتی در خدا غوطه خورد، قلب است.
هیچ کس نمی تواند نهنگی را در تنگی نگه دارد،
تو چطور می خواهی قلبت را در سینه نگه داری؟
و چه دردناک است وقتی نهنگی مچاله می شود 
و وقتی دریا مختصر می شود
و وقتی قلب خلاصه می شود و آدم قانع.
این ماهی کوچک، اما بزرگ خواهد شد و این تنگ، -تنگ خواهد شد
و این آب ته خواهد کشید.
تو اما کاش قدری دریا می نوشیدی
و کاش نقبی می زدی از تنگ سینه به اقیانوس.
کاش راه آبی به نامنتها می کشیدی و کاش این قطره را به بی نهایت گره می زدی.
کاش ...
بگذریم ...
دریا و اقیانوس به کنار، نامنتها و بی نهایت پیشکش.
کاش لااقل آب این تنگ را گاهی عوض می کردی.
این آب مانده است و بو گرفته است.
و تو می دانی آب هم که بماند می گندد.
آب هم که بماند لجن می بندد.
و حیف از این ماهی که در گل و لای بلولد 
و حیف از این قلب که در غلط بغلتد!

مانند گرد بادی پر از شن و خاک

و من آخرین برگ از یک درخت خشکیده

به سویم آمدی چنان مرا در هم پیچیدی

که فرصت دست و پا زدن را نیز از من گرفتی

به خود می گویم : این گرد باد مثل نسیمی خنک

بر تنهایی عمیقم چه خوش نشسته است !

اما تو همان گرد باد پر از شن و خاک

کــاش مَن ديگــَري بودمــــ... 
مــي نشستمــ روبِـروي خـودَمـــ... 
ســر تــا پـــا گــوش مـي شدَمـــ... 
تــا ببينَمـــ حـَرفـــ حسابَمــــ.. 
چيـــــــــــســــــت .....؟

هيــــــس ...!
گـــــوشـــم کـــــر شــــد ..
آخــــر نــــامــــردي را مگـــــر فــــريـــاد ميکشـــــند.. !؟
خـــب آهستــــه بـــــرو ديگـــــر ...
فـــريـــاد نــــزن ...

 بـــلافــــاصــــلــه پـــــس از مـــــرگــــم مــــرا بـــــه خــــــاکــــــ نـــســــپـــــاريــــــد.....
دوســـــتــــــانــــــم عـــادتـــــــ دارنـــــــد کـــــه ديـــــــــــــــر بـــيـــــايــــنــــــــد.....

با هزار ایما و اشاره ...با لبخندم ، سکوتم و نگاهم و...بهت گفتم دوستت دارم...اما دریغ از ذره ای توجه ! نمی دانم یا تو کج فهی و یابه زبان دل عادت نداری و فقط کلام را میشنوی ، میفهمی و باور میکنی! پس یک کلام:...دوستت دارم ...

دلــــــم مي خـــواهد بخــــوابــــم...
مثــــل مــــاهــــي تنــــگ که چنـــد روزيــــست روي آب خوابــــيده اســــت ....

خدايا شبيه بادکنکي شده ام...
از بغضهايي که به اجبار فرو داده ام...
التماست ميکنم...
فقط يک سوزن...!
تکه تکه شدنم با خودم... 

زنــــــآنـي کـهـ حـالا تـهـي از احــســــآس ...
و بـا چـتـري از مـنـطـق ...
گـوشـهـ اي تـنـهـآ نـشـسـتـهـ انـد ....
بـي شـکـــ ، هـمـان دخــــــتـــرکـــآن بـي پــروايـــي انـد ...
کـهـ سـالـهـايـي نـهـ چـنـــــــدان دور ...
بـي تـجـربـهـ از " تـــــب و لـــــــرز " عـشـــق ...
" خــــيـــســـي بـــآرانــــش " را آرزو مـيـکـردنـــــــد ... ! 

 بعضی وقتا

گوشه ی سمت راست زندگیم دنبال    میگردم!